"Żmija" monodram w wykonaniu Doroty Stalińskiej

"Żmija" to monodram oparty na opowiadaniu A. Tołstoja o tym samym tytule. Jego bohaterką jest kobieta, którą jakiś niezbadany wyrok losu, a może po prostu zwykły przypadek uwikłał w sieć dziejowych zdarzeń rosyjskiej rewolucji z pierwszej połowy XX wieku; rzucił w wir krwawych bojów wojnydomowej; naznaczył stygmatem bolszewizmu i komunizmu.

Jednak Dorota Stalińska - kreując postać Olgi - nie ogranicza się jedynie do snucia uogólnionych filozoficznych refleksji na temat tragicznej bezradności człowieka wobec historii - czasu i miejsca, w jakim przyszło mu żyć. Wnikając - za sprawą wybranego przez nią tekstu - w tajemniczą sferę sił kierujących światem i wpływających na życie pojedynczych ludzkichistnień, stara się przede wszystkim wydobyć z tej dziwnej machiny uwarunkowań konkretnego i określonego człowieka. W ten sposób skupiając uwagę widza na odwiecznych i uniwersalnych, a więc dotyczących nas wszystkich zagadnieniach i pytaniach. W konsekwencji tworzy postać wyrazistą, pełną, żywiołową - porażającą w swej prawdzie. Postać kobiety, której odebrano zwykłe ludzkie marzenia oszczęściu i miłości, uchylono prawo do tak zwanej normalności. Zastępując te jakże pierwotne potrzeby i najważniejsze wartości doświadczeniem bólu, strachu, nienawiści, żalu i wstydu. Co pozostaje - zdaje się pytać ze sceny Stalińska, gdzie i jak szukać ocalenia,zrozumienia i wybaczenia, jeśli zewsząd otacza cię ciemna woda obojętności i zła.