Promocja książki "Kultura dźwięku"

W spotkaniu promocyjnym książki "Kultura dźwięku" wezmą udział redaktor polskiego wydania Michał Libera oraz Michał Mendyk.

Dyskusja wokół polskiego wydania "Kultury dźwięku" zogniskowana będzie wokół pytania o kondycję polskiego dyskursu o muzyce. Dlaczego klasyczne teksty Cage'a czy Stockhausena publikowane są dopiero dziś? Jakie jest miejsce refleksji o dźwięku i muzyce w debatach o kulturze i społeczeństwie? Czy dyskurs o muzyce jest zapóźniony w stosunku do innych dyskursów? Czy może sami muzycy i twórcy nie chcą podążać za często hermetycznym językiem współczesnego namysłu nad muzyką? I wreszcie - co można zrobić, żeby to zmienić?

Książka podzielona jest na dwie zasadnicze części – teoretyczną oraz praktyczną. Każda z nich z kolei zawiera kilka rozdziałów prezentujących najważniejsze aspekty zmian w kulturze XX wieku, które wprowadzone zostały wraz z pojawieniem się alternatywnych sposobów uprawiania muzyki. W pierwszej części, teksty skoncentrowane są wokół trzech kluczowych innowacji, jakie wprowadza do muzyki XX wiek. Pierwszą jest radykalne rozszerzenie materiału muzycznego – wbrew tradycyjnym próbom zorganizowania dźwięków muzycznych w określone skale, w XX wieku pojawia się szereg prób oparcia muzyki na hałasie i szumie [noise] (Russolo, Varese, Schaeffera, Masami Akita) a także ciszy (Feldman, Cage). Drugą jest umożliwiona przez rozwój technologiczny możliwość nagrywania, która skutkowała urefleksyjnieniem praktyki słuchania (muzyka konkretna, nagrywanie terenowe). Trzecią – związaną z drugą w sensie technologicznym – jest problem reprodukcji muzyki, który – poza swym wymiarem socjologiczno-ekonomicznym, szybko stał się także przestrzenią eksperymentów artystów (studio nagrań jako technika kompozytorska, plądrofonia). Część druga jest przeglądem najważniejszych nurtów estetycznych, które są próbą reinterpretacji takich kategorii współczesnej kultury jak czas (minimalizm), pamięć (relacja zapisu jako techniki mnemonicznej do wykonania w dziele otwartym), język (improwizacja) czy powtórzenie (kultura DJ-ska). W tej części – poza manifestami (Cardew, Rzewski, Moholy-Nagy) – znajduje się szereg analiz muzyki, które same stały się istotnymi dokumentami swych czasów (Nyman, Coleman, Barzun, Cascone). Pomimo samej struktury tej części, która sugeruje przegląd najważniejszych propozycji estetycznych XX wieku, teksty te są jednak dobrane w sposób, który bezpośrednio odnosi je do problemów omawianych w części pierwszej.

Michał Libera. Socjolog, krytyk muzyczny, organizator koncertów łączący w swych działaniach edukację, animację kultury i produkcję muzyczną. Przez kilka lat prowadził zajęcia z kulturowej teorii muzyki i dźwięku, które odbywały się na Uniwersytecie Warszawskim (Instytut Kultury Polskiej, Międzywydziałowe Studia Humanistyczne, Instytut Socjologii). Regularnie prezentuje odczyty i referaty na konferencjach kulturoznawczych, socjologicznych a także na festiwalach muzycznych i w galeriach sztuki (m.in. Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Soundbridges w Wiedniu, Mikro-Makro w Słupsku; CSW Ła¥nia w Gdańsku). Organizował transmitowane w radiu Sitka otwarte dyskusje na temat muzyki najnowszej, które odbywały się w warszawskim klubie Plan B. W roku 2009 organizuje serię wykładów Weksacje. Muzyka nowa i nie-nowa w XX wieku w CSW Znaki Czasu w Toruniu. Współpracował z Jazz&Classics, Glissando oraz austriackim Skug - publikuje także m.in. w Recyklingu Idei, Res Publice, Kulturze Współczesnej. Od roku 2007 jest autorem jednej z nocnych audycji w II Programie Polskiego Radia. Zorganizował ponad sto koncertów, głównie w ramach wielu wydarzeń muzycznych.

Michał Mendyk. Dziennikarz muzyczny i animator życia kulturalnego. Studiował ekonomię oraz muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Jest krytykiem muzycznym "Dziennika", publikował także na łamach tygodników "Ozon" i "Newsweek", dwutygodnika "Odra", miesięcznika "Machina" oraz wielu innych mediów papierowych i elektronicznych. Współpracuje z Drugim Programem Polskiego Radia, na falach którego prowadził m.in. autorskie audycje "Niewidzialne związki" (z Adamem Suprynowiczem) i "Mały informator muzyki XX wieku" (z Michałem Liberą). Był współzałożycielem i zastępcą redaktora naczelnego magazynu o muzyce współczesnej "Glissando". Do jego największych projektów kuratorskich należy festiwal muzyki improwizowanej "Ad Libitum", w którym od 2006 roku pełni funkcję członka komisji programowej. Na przełomie 2008 i 2009 roku wraz z Klaudią Baranowską założył oficynę wydawniczą Bôłt.