Opis
Zapraszamy na pokaz Gry w Przestrzeń czyli efektów pracy studentów Wydziału
Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej.
CZAS - wtorek 18 maja o godz. 18
MIEJSCE - ul. Przytulna 4 - Dom Kultury "Skarpa", osiedle Skarpa na Czubach,
róg Nadbystryckiej i JP II, Lublin
Uczestnikami gry będą osoby zaproszone przez p. Martę Kiełbińską, która tam
pracuje, znaną z projektu "Senior Graffiti", którego celem była rekompozycja
placu przy tym domu kultury (inwestycja zrealizowana).
W programie: krótkie wprowadzenie do czytania krajobrazu, gra i wspólna
analiza.
Gra w Przestrzeń została wymyślona przez Marcina Skrzypka na bazie Gry
Romana Pukara (www.pukar.art.pl) dla potrzeb warsztatów edukacyjnych dla
nauczycieli nt. czytania krajobrazu organizowanych przez Ośrodek "Brama
Grodzka - Teatr NN". Obecna wersja została wyprodukowana przez studentów.
Celem Gry w Przestrzeń jest nauka kultury przestrzeni - przybliżenie tzw.
"zwykłym ludziom" wiedzy o krajobrazie, który ich otacza, o jego jakości,
zasadach tworzenia; zapoznanie ich z takimi obiektami wnętrz krajobrazowych
jak: okno, brama, oś, rytm, dominanta itp. i rozwinięcie w nich wrażliwości
na brzydotę i piękno ich otoczenia. Efektem Gry jest "przećwiczenie" zasad
aranżacji otoczenia, zapoznanie się z zasadami dobrej przestrzeni oraz
zdobycie umiejętności opowiadania o krajobrazie.
Istotną funkcją Gry jest też integracja graczy, którzy dzięki niej nawiązują
ze sobą kontakt. Istotne jest, że jest to kontakt niewerbalny (mogą grac
obcokrajowcy różnych kultur i języków)
Zasady gry:
1. Wstęp - wprowadzenie do zasad czytania krajobrazu (projektor, ekran)
2. Gra się w parach, par powinno być kilka (np. 5)
3. Każda para dostaje planszę (działkę budowlaną), ramki definiujące jej
otoczeni (rzeka, park, market, domy itp) oraz po 2 zestawy klocków
odpowiadającym budynkom, drzewom, ławkom itp.
4. Gracze dostają zadanie - np. zbudować dom kultury
5. Gra się bez słów. Gracze stawiają na przemian swoje pionki, próbując
zinterpretować zamierzania partnera i odnieść się do nich swoimi ruchami.
W rezultacie powstają różne rozwiązania architektoniczno-krajobrazowe, które
są interpretowane przez poszczególne pary, przez resztę graczy i przez
prowadzącego (niżej podpisany).
UWAGA - w planach jest doprowadzenie tej gry do fazy produkcyjnej, jako
produktu edukacyjnego ESK 2016..
Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej.
CZAS - wtorek 18 maja o godz. 18
MIEJSCE - ul. Przytulna 4 - Dom Kultury "Skarpa", osiedle Skarpa na Czubach,
róg Nadbystryckiej i JP II, Lublin
Uczestnikami gry będą osoby zaproszone przez p. Martę Kiełbińską, która tam
pracuje, znaną z projektu "Senior Graffiti", którego celem była rekompozycja
placu przy tym domu kultury (inwestycja zrealizowana).
W programie: krótkie wprowadzenie do czytania krajobrazu, gra i wspólna
analiza.
Gra w Przestrzeń została wymyślona przez Marcina Skrzypka na bazie Gry
Romana Pukara (www.pukar.art.pl) dla potrzeb warsztatów edukacyjnych dla
nauczycieli nt. czytania krajobrazu organizowanych przez Ośrodek "Brama
Grodzka - Teatr NN". Obecna wersja została wyprodukowana przez studentów.
Celem Gry w Przestrzeń jest nauka kultury przestrzeni - przybliżenie tzw.
"zwykłym ludziom" wiedzy o krajobrazie, który ich otacza, o jego jakości,
zasadach tworzenia; zapoznanie ich z takimi obiektami wnętrz krajobrazowych
jak: okno, brama, oś, rytm, dominanta itp. i rozwinięcie w nich wrażliwości
na brzydotę i piękno ich otoczenia. Efektem Gry jest "przećwiczenie" zasad
aranżacji otoczenia, zapoznanie się z zasadami dobrej przestrzeni oraz
zdobycie umiejętności opowiadania o krajobrazie.
Istotną funkcją Gry jest też integracja graczy, którzy dzięki niej nawiązują
ze sobą kontakt. Istotne jest, że jest to kontakt niewerbalny (mogą grac
obcokrajowcy różnych kultur i języków)
Zasady gry:
1. Wstęp - wprowadzenie do zasad czytania krajobrazu (projektor, ekran)
2. Gra się w parach, par powinno być kilka (np. 5)
3. Każda para dostaje planszę (działkę budowlaną), ramki definiujące jej
otoczeni (rzeka, park, market, domy itp) oraz po 2 zestawy klocków
odpowiadającym budynkom, drzewom, ławkom itp.
4. Gracze dostają zadanie - np. zbudować dom kultury
5. Gra się bez słów. Gracze stawiają na przemian swoje pionki, próbując
zinterpretować zamierzania partnera i odnieść się do nich swoimi ruchami.
W rezultacie powstają różne rozwiązania architektoniczno-krajobrazowe, które
są interpretowane przez poszczególne pary, przez resztę graczy i przez
prowadzącego (niżej podpisany).
UWAGA - w planach jest doprowadzenie tej gry do fazy produkcyjnej, jako
produktu edukacyjnego ESK 2016..