Malarstwo i nowe techniki obrazowania

Piotr Majewski
Malarstwo i nowe techniki obrazowania - konkurencja czy impuls rozwojowy?

Fotografia wielce przysłużyła się XIX wiecznemu malarstwu, gdy pełniła rolę wobec niego pomocową, często wyręczając w długotrwałej pracy żywego modela. W początkach XX wieku podnoszona do rangi sztuki fotografia zachwiała niewzruszoną pozycją malarstwa jako sztuki naśladowania wyglądów. Z jednej strony awangarda ogłosiła jego koniec i proklamowała erę obrazu mechanicznego, z drugiej – nowe techniki obrazowania pchnęły malarstwo na meandryczne i rozgałęzione ścieżki abstrakcji. Nowsze czasy przyniosły kolejne mariaże między „starym” i „nowym”. Malarstwo wchodziło w związki już nie tylko z fotografią, ale też z obrazem ruchomym, prowokując eksperymenty ożywienia malarskich obrazów oraz łączenia jednych i drugich. Czasy najnowsze z kolei wykreowały nowe zjawisko – malarstwo cyfrowe. Choć jeszcze stosunkowo młode, coraz śmielej ujawnia intrygujący potencjał aliansu manualnej zręczności i technologicznego instrumentarium.